مریم  به راحتی و ثمین طبق معمول به سختی سال اول دبیرستان را پشت گذاشت و با هم به کلاس دوم رفتند . مریم که همیشه رویای پزشکی را در سر می پروراند رشته تجربی را برگزید و ثمین هم که می خواست مثل همیشه همکلاسی مریم باشد و صندلی کنار مریم را مال خود کند مثل زاغ قصه ی از ماست که برماست  این رشته را انتخاب کرد.

سلام ، سلامی پر از نور و روشنایی به همه شما ، همه کسانی که به کلبه ما سر میزنند 

من قصد دارم یکی دیگه از بخش های ثابت وبلاگ خودمو از امشب آغاز کنم . من آدمای زیادیو دیدم که واسه دل خودشون و واسه لذت بردن از نوشتن ،گاه گاهی دل نوشته هایی از خودشون به جا میذارن منم گاهی اوقات اینکارو می کنم مخصوصا آخر شب ها خیلی نوشتنو دوست دارم. حدود دوسال پیش یه داستان تقریبا کوتاه نوشته بودم البته اگه اسمشو بشه داستان گذاشت ، خودم خیلی دوسش دارم تصمیم گرفتم که بخش هایی از این داستانو در هشت پست واسه خوندن دوستان بذارم ، در ادامه مطلب می تونین بخش اولشو بخونین امیدوارم که از خوندنش لذت ببرین :

 سلام به دوستان

شاید واسه شما هم اتفاق افتاده باشه حالتی که هیچ چیز براتون جذاب و سرگرم کننده نیست . من گاهگاهی به این حالت گرفتار میشم . چند وقت پیش درون اتاقم بی حوصله افتاده بودم  کار خاصی نداشتم که انجام بدم با خودم گفتم برم بیرون تو محل دوستانمو ببینم ولی به خودم گفتم: (( ولش حال نمیده  )) گفتم برم تلویزیون ببینم باز گفتم حوصله دیدنشو ندارم گفتم تنهایی برم تو جنگل یه دوری بزنم آخه یه وقتایی اینکارو میکنم حسش نبود نرفتم .تو همین فکرها بودم یهو چشمم به گوشیم افتاد که از بس بهش سر نزده بودم ازم خسته شده بود داشت به دیوار نگاه میکرد . برای اینکه دلشو بدست بیارم ورش داشتم رفتم یه کم  باهاش ور رفتم تو پوشه فایل های پی دی اف یه داستان کوتاه با عنوان گل سرخی برای محبوب توجهمو جلب کرد  خوندمش خیلی خوشم اومد گفتم واسه شمام بزارمش در ادامه مطلب می تونین بخونینش : 

 سلام به همه

تو این پست میخوام یه شعر زیبا و چند عکس عاشقانه واستون به هدیه بذارم .

مرا خود با تو سری در میان هست        وگرنه روی زیبا در جهان هست 

وجودی دارم از مهرت گدازان                 وجودم رفت و مهرت همچنان هست 

این دو بیت شعر حتما واسه مخاطبین وبلاگ التپه آشناست . وقتی این آهنگو گوش می کنم انگار دارم سقوط آزاد انجام میدم  به ته یه سیاهچاله تا شاید به آینده سفر کنم و از حال بگذرم تا اینطوری بین گذشته و آینده حایل نباشم ( با تخلیص ) .  امیدوارم از دیدن عکس ها در ادامه مطلب لذت ببرین ...... 

سلام به شما عزیزان

من قصد دارم هر از چندگاهی به بررسی ضرب المثل های ایرانی پرداخته و داستانی را که  ضرب المثل از آن نشات گرفته برایتان بازگو نمایم امیدوارم که دوستش بدارید .

ضرب المثلی که اینبار برایتان در نظر گرفتم آش نخورده و دهان سوخته است .

هرگاه کسی گناهی مرتکب نشده باشد و مردم او را گناهکار بدانند ، این مثل را گویند که مترادف است با (( گرگ دهن آلوده و یوسف ندردیده )) و قصه ی آن چنین است :

هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داری، مال من

اون روزای عاشقونه، مال تو
این شبای بیقراری، مال من

منمو، حسرت با تو ما شدن
تو ای یو، بدون من رها شدن

آخر غربت دنیاست مگه نه
اول دوراهی آشنا شدن



تو نگاه آخر تو 
آسمون خونه نشین بود
دلتو شکسته بودن
همه ی قصه همین بود

می تونستم با تو باشم
مثه سایه مثل رویا
اما بیدارمو بی تو
مثه تو تنهای تنها




هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داری، مال من

اون روزای عاشقونه، مال تو
این شبای بیقراری، مال من

هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داری، مال من

اون روزای عاشقونه، مال تو

این شبای بیقراری، مال من 

((در هوای دوگانگی، تازگی چهره هاپژمرد. بیایید از سایه _ روشن برویم . بر لب شبنم بایستیم، در برگ فرود آییم .

و اگر جاپایی دیدیم ، مسافر کهن را ازپی برویم . برگردیم و نهراسیم ، در ایوان آن روزگاران ، نوشابه جادو سرکشیم .

شب بوی ترانه ببوییم ،چهره ی خود گم کنیم .

از روزن آن سوها بنگریم .........  )) . 

سلام به چشمهای زیبای شما 

ساعت ؟ پاسی از شب  ،         من ؟ بیدار  ،      درچه احوال ؟ خوشحال   

چرا خوشحال ؟  خوشحال برای شوق دیدار        دیدار کیان ؟  بدیهیست دوستان  پسر کدامین دوستان ؟ دوستان عزیزتز از جان 

بله دوستان خوب من ، من برای احساس کردن همیشگی شما در کنار خودم سایبانی تدارک دیده ام تا فارغ از تمام دغدغه های زندگی و  این هیاهوی آشفته کننده که مارا احاطه کرده دقایقی در کنار هم بیاساییم و از مصاحبت هم لذت ببریم . 

متنی که در ابتدا از نظرهای پاکتان گذراندید بخش کوتاهی بود از اشعار مردی صمیمی با همه، با نام سهراب سپهری . از آنجا که  نام وبلاگ را از نام این شعر دزدیدم بخشی از آن را برای شادی روح استاد در این پست قرار دادم امید است دوستش بدارید . 

با سپاس منتظر قدم هایتان هستم .